problem z kocurem

Kudłaty

To czego nie wybrałeś się właśnie na filozofię?

ToTyToOn

Nigdzie się nie wybrałem jeszcze Wink

a rzeczy z nauk humanistycznych które mnie interesują jest sporo, sprecyzowałem swoje oczekiwania ale tylko w głowie

Kudłaty

No cóż, każdy ma jakieś zainteresowania, każdy postrzega świat inaczej i może mieć inne poglądy. Dla mnie filozofia jest bezużyteczna, inżynier ma coś zrobić i ma to działać, a nie zastanawiać się godzinami nad nikomu niepotrzebnymi sprawami, do czego zmierzam, czemu na politechnikach zaczęli zabierać nam czas na poważne przedmioty tj elektronika przeznaczając je ten cały "moduł humanistyczny". Strata czasu i pieniędzy!!!Logika... niestety w całym tym państwie ludzie pozamieniali się chyba z ch..em na głowy i nie znają tego pojęcia....

ToTyToOn

Ale człowiek jakiego by zawodu nie wykonywał jest tym bardziej wartościowy, jaką wiedzę posiada i na jaki temat jest z inną osobą w stanie dyskutować. Dla mnie specjalista który byłby w stanie ze mną rozmawiać jedynie o swej specjalizacji i ograniczający swoją wiedzę do jednego zakresu, byłby osobą nudną w gruncie rzeczy... czyż nie tak?

Kudłaty

Idąc Twoim tokiem myślenia, człowiek po filozofii byłby nudnym rozmówcą dla inżyniera, bo czy ma on jakiekolwiek pojęcie choćby o mechanice?Żadne... Każdy medal ma dwie strony. Studia powinny kształtować określone postawy, nauczać w kierunku, w jakim dana osoba chce się doskonalić. Na humanistyczne przedmioty i filozofowanie był czas w szkole średniej, na studiach takie pomysły to kompletna pomyłka. Kiedy ponownie wprowadzono maturę z matematyki jako przedmiot obowiązkowy, och jakie to było nieszczęście, humaniści płakali w telewizji, bo "są zmuszani żeby się uczyć jakiś funkcji kwadratowych"... Dla niektórych matematyka jest czymś nie do pojęcia, dla nich ogarnięcie czegoś ponad podstawowe operacje, takie jak dodawanie czy mnożenie, jest nie do osiągnięcia. Szkoda tylko, że nikt nie patrzy w ten sposób na umysły ścisłe - dla mnie prezentacja z polskiego, w ogóle matura z polskiego to kosmos, kozie pierdy i tyle, umiem pisać(poprawnie ortograficznie, stylistycznie w miarę), czytać, poprawnie wysławiać się na głos... na CH mi wiedzieć co jakiś tam stary grzyb miał na myśli pisząc jakiś tam wierszyk? Idźcie, odkopcie i zapytajcie... Czy w tym kraju nawet edukacja nie może działać poprawnie? Poza tym, taki specjalista, to nie jest tylko elektronik i wie tylko jak działa wzmacniacz, w czasie studiów pogłębia wiedzę w powiązanych (lub nawet nie) kierunkach, jak choćby mechanika, inżynieria materiałowa, informatyka... Miałem taki przedmiot jak "Społeczeństwo informacyjne"- byłem na pierwszych zajęciach z definicji, gość pieprzył całe półtorej godziny o teoriach spiskowych i miał za złe naszej katedrze, że nie uczą nas rzeczy przydatnych, tylko przestarzałych. Tu właśnie objawia się schematyczność (śmieszne nie?) i klapki na oczach humanistów. Gość przedstawiał nam problem na przykładzie programowania, że uczą nas programować w językach niskopoziomowych, a na rynku pracy wymaga się znajomości zaawansowanych środowisk, potem przeszedł do "naszych" problemów, czyli teorii obwodów, że urządzenia pomiarowe są przestarzałe, że wymagania się nie zmieniają, że ćwiczenia przez nas wykonywane są wykonywane przez 30 lat... Tak, niestety wszyscy humaniści, za wyjątkiem jednej osoby, których znam, uwielbiają wręcz gadać, dla samego gadania... Kiedy inżynier nie ma o czymś pojęcia, siedzi cicho, uczy się od innych - aha, no tego nie wiedziałem, interesujące, trzeba to zapamiętać, z kolei gościu mający "pojęcie" o Społeczeństwie, będzie pieprzył głupoty, ot tak, dla zabawy... czego nas uczą języków nisko poziomowych, czego wykonujemy wciąż te same ćwiczenia? Bo dom należy budować na stabilnych i mocnych fundamentach! Przykładem kompletnego debilizmu była etyka, gdzie nawiedzony księżulek na siłę chciał nam udowodnić, że pozwalanie na aborcję, jest nieetyczne... A gówno mnie to obchodzi, ja mam na ten temat swoje zdanie, szkoda, że księżulek nie jest zgwałconą brutalnie dziewczyną z bachorem w brzuchu, albo zwyrodniałą kur*ą która po urodzeniu wyrzuci dziecko do śmietnika...
Inteligentny człowiek, potrafi porozmawiać na każdy temat, oczywiście jeśli nie ma głębokiej wiedzy na jakiś temat, wtedy na przykład poprosi o wytłumaczenie danego problemu swojego rozmówcę, a inteligencji nie da się nabyć... Podsumowując, ja nie twierdzę, że dziesiątki tysięcy filozofów, socjologów i innych europeistyków(słownik pokazuje, że nie ma takiego słowa... nie wiem jak ich nazwać Laughing

) na bezrobociu to tylko ludzie, którzy wybrali sobie duuuuużo łatwiejszą drogę do magistra przed nazwiskiem, bo po co zapieprzać cały semestr na labo, ćwiczeniach jak można przeczytać parę książek przed sesją i zdać. Nie, każdy ma prawo uczyć się tego, czego chce i jeśli kogoś interesuje filozofia, ok niech sobie idzie na filozofię, ale jeśli człowiek chcę zdobywać wiedzę na kierunku technicznym, rozwijać umiejętność logicznego myślenia, poznawać "jak to działa", a potem znaleźć dobrze płatną pracę, taką, którą będzie lubił, to niech uczy się tego co będzie mu potrzebne. Idąc Twoim tokiem myślenia, na filozofii też należy wprowadzić elektronikę, a na zarządzaniu mechanikę, a na socjologi programowanie w Pascalu... proste Rolling Eyes

ToTyToOn

Kudłaty

Heh, matma podstawowa na maturze... chyba trzeba być kompletnym debilem żeby tego nie zadać...

Wracając do tematu, o wierszykach to my wiemy dużo, bo każdy inżynier musiał skończyć szkołę średnią, za to nie znam filozofa po technikum...

ToTyToOn

O tym też miałem pisać ale zapomniałem Wink

właśnie tak myślałem sobie nad tym i różnica na przestrzeni dziejów między humanistycznym a ścisłym przedmiotem powiększyła się, ale nie działa jeden i drugi w tą samą stronę. Nie zrozum mnie źle że któryś nurt jest ważniejszy a któryś mniej, tylko tak sobie to obrazuje w głowie jakoby ścisły przedmiot był jednokierunkowy a humanistyczny dwu. Z tymi kierunkami to taka moja własna przenośnia, mam na myśli przykładowo drogę.
Umysł ścisły staje na drodze i co widzi:
-drogę z przedmiotami ścisłymi -> ok idzie
-drogę z przykładowo poezją -> również może iść bo co ona wymaga? A no wymaga otwarcia umysłu, ćwiczenia wyobraźni, oraz cech wrażliwości których się nie nabywa (no i może iść tą drogą również w mniejszym lub większym stopniu z sukcesem)

A artysta staje i co widzi?
-drogę z przedmiotami ścisłymi -> no jest to dusza wolna, romantyk, nie nadający się być może (bo to też nie jest stereotyp) do liczenia całek, i źle się czuje w objęciach logicznych, podczas gdy może myśleć swoim tokiem że nie wszystko co ma potwierdzenie w liczbach i wzorach zawsze się sprawdzi i zawsze ma słuszność, bo jakże zapisać uczucie lub np. wrażenie wzorem?
-droga poety -> przemierzy ją bo nie jest dla niego trudnością otwarcie umysłu, wczuje się, poczuje tekst sercem i pożyje nim na tyle długo że go zrozumie. I też nie bez problemów bo nie każda droga jest różami usłana.

Może trochę zawiłe i to tylko sobie uroiłem i zdaję sobie sprawę że to dla Ciebie może nie mieć sensu i być takie i takie, ale tak myślę

Kudłaty

Wrzucasz wszystko do jednego wora... Czy elektronik to człowiek z zero jedynkowym mózgiem nie potrafiącym kochać, nienawidzić, wierzyć w jakieś tam bóstwa? Czyż Albert Einstein nie był artystą? Takie traktowanie otaczającego świata to dopiero myślenie zero jedynkowe...
A wracając do Twojego postu.Na czym ma polegać ta dwukierunkowość. Dla mnie wychodzi na to, że to właśnie nauka ścisła jest dwukierunkowa, bo umysł ścisły może wybrać obie drogi, a artysta polegnie na całce podwójnej.

ToTyToOn

Kudłaty

Hehe, bo literata nie ma pojęcia o logice Laughing

więc jak ma myśleć przeciętnie, skoro nie wie jak powinien dany problem rozwiązać, nawet jak za sto lat mu się uda go rozwiązać, to i tak na 99% okaże się, że wyważył otwarte drzwi, a rozwiązanie jest znane ludzkości od dawna i zawiera się w jednym prostym równaniu... Elektronik nie będzie się napawał pięknem literatury, a czy literata będzie się napawał pięknem układu elektronicznego, w szerokim tego słowa znaczeniu?

ToTyToOn

Kudłaty

No to skoro wierszyki nie mają nic wspólnego w logiką, o taki przykład:

Zamieć mgłami niebo kryje,
Wichrów śnieżnych kłęby gna,
To jak dziki zwierz zawyje,
To jak małe dziecię łka.
To ze strzechy nam słomianej
Wyrwie z szumem kępę mchów,
To jak pielgrzym zabłąkany
W okieneczko stuknie znów.

Wszystko pięknie ułożone, pierwsze wiąże się z drugim, a ostatnie bez pierwszego nie ma sensu, wszystko ułożone jak należy, każdy trybik - sylaba, słowo, literka, przecinek, odgrywa w tej machinie jakąś pozornie małą rolę aby cała aparatura płynnie i bezawaryjnie pracowała. Czyż to nie właśnie logika? Czy dobranie rymów w taki sposób aby wywołały u czytelnika dreszcze, wprowadziły go w świat, w którym dzieje się akcja, nie jest tożsame z dobieraniem rezystorów w układzie wspólnego emitera, aby punkt pracy tranzystora był idealnie przez nie wyznaczany a wzmacniacz "grał" syntetycznie, bez żadnych zakłóceń, zniekształceń toru?!

I kolejny przykład:
(...)
Przeginam - jak każdy
Naprawiam błędy - jak każdy
Cierpię - jak tylko ja potrafię

Ale za wszystko winię siebie...

Po pierwsze, o co ku chodzi?! Po drugie, gdzie w tym piękno?

ToTyToOn

Zacznę od cytatu który napisałeś wcześniej:

Kudłaty

Hahaha jedno bez drugiego nie może istnieć... Puszkina uważam za wspaniałego poetę, logika jest logiką. A swoją dorogą to Ty chyba zapominasz, że Matematyka jest Królową nauk Wink